ટાઈટેનિક જહાજ સાથે ડૂબવું શબ્દ જાણે નિયતિ બની ગયો હોય તેમ લાગે છે. અગાઉ આ જહાજ અકસ્માતને કારણે ડૂબી ગયું હતું જેમાં હજારો લોકોના જીવ ગયા હતા. હવે એટલાન્ટિક મહાસાગરના ઊંડાણમાં આ ડૂબેલા જહાજને જોવા ગયેલી પ્રવાસી સબમરીન ટાઇટન રવિવારે ગુમ થઈ ગઈ હતી. તેમાં પાંચ લોકો હતા. જેની શોધ ચાલુ છે. પરંતુ આ કામ એટલું જટિલ અને ગૂંચવણોથી ભરેલું છે કે પાંચ લોકોને બચાવવાના પ્રયાસમાં અનેક અવરોધો ઊભા થયા છે.
હકીકતમાં, દરિયામાં કોઈપણ શોધ અને બચાવ કામગીરીમાં, હવામાનની સ્થિતિ, રાત્રે પ્રકાશનો અભાવ, દરિયાની સ્થિતિ અને પાણીનું તાપમાન એ પરિબળો છે જે નક્કી કરે છે કે ખલાસીઓ કે પ્રવાસીઓને શોધી અને બચાવી શકાય છે કે નહીં. દરિયાઈ મોજા હેઠળ બચાવની સફળતાના ઘણા કારણો છે જે મુશ્કેલ અને જટિલ છે.
શા માટે સબમરીન શોધવા મુશ્કેલ છે?
પહેલું અને સૌથી મહત્ત્વનું કામ ટાઇટનને શોધવાનું છે. હકીકતમાં, પાણીની નીચે જતા વાહનોમાં એકોસ્ટિક ઉપકરણ હોય છે જેને પિંજર કહેવાય છે. તેમાંથી નીકળતા ધ્વનિ તરંગો દ્વારા, બચાવકર્તા પાણીની નીચે વાહન શોધી કાઢે છે. ટાઇટન પાસે શું છે તે સ્પષ્ટ નથી. તેના પર ટાઇટનને જહાજના કાટમાળ સુધી પહોંચવામાં અઢી કલાક લાગવાના હતા, પરંતુ માત્ર 1 કલાક, 45 મિનિટમાં જ તેનો સંપર્ક તૂટી ગયો.
યાંત્રિક ખામી પણ એક કારણ હોઈ શકે છે
ટાઇટનના સંચાર સાધનોમાં સમસ્યા હોઈ શકે છે અથવા તેની બેલાસ્ટ સિસ્ટમ ખામીયુક્ત હોઈ શકે છે. બેલાસ્ટ સિસ્ટમ સબમરીનના ઉતરાણ અને ચઢાણને નિયંત્રિત કરે છે. જ્યારે સબમરીન નીચે જાય છે, ત્યારે તે ટાંકીમાં પાણી ભરવામાં અને ઉપર આવતી વખતે પાણીને બહાર કાઢીને સપાટી પર લાવવામાં મદદ કરે છે.
ઊંડાઈને કારણે શોધવું મુશ્કેલ છે
જો સબમરીન તળિયે હોવાનું જાણવા મળે છે, તો પણ ખૂબ ઊંડાણને કારણે બચાવકર્તાઓ માટે તેમના સુધી પહોંચવું ખૂબ મુશ્કેલ છે. કારણ કે ડાઇવર્સનાં સાધનો જ તેમને ચોક્કસ ઊંડાણ સુધી જવા દે છે. વાસ્તવમાં, ડાઇવર્સ કે જેઓ ખાસ સાધનો પહેરે છે અને હિલીયમ મિશ્રિત હવા શ્વાસ લે છે, તે તેની સાથે માત્ર સો ફૂટની ઊંડાઈ સુધી જઈ શકે છે. તે પહેલા તેઓ ઉપર આવતા પહેલા દબાણ ઘટાડવા માટે ઘણો સમય પસાર કરવો પડશે. તે જ સમયે, કેટલાક સો ફૂટની ઊંડાઈ પછી, સૂર્યપ્રકાશ પણ પાણીની અંદર પહોંચતો નથી. એટલે કે ત્યાં અંધકારનું શાસન પ્રવર્તે છે. અહીં લગભગ 100 ફૂટ સુધી પહોંચવાની વાત છે અને ટાઈટેનિક સમુદ્રની અંદર 14,000 ફૂટની ઊંડાઈ પર પડેલું છે. જ્યાં પહોંચવા માટે મનુષ્યને માત્ર ખાસ સાધનોવાળી સબમરીનનો સહારો હોય છે, જે તેમને ગરમ અને સૂકી રાખે છે તેમજ શ્વાસ માટે હવા પણ પૂરી પાડે છે.
સબમરીન સુધી પહોંચવાનો માર્ગ
આવી સ્થિતિમાં, શું ટાઇટન સુધી પહોંચવાનો કોઈ રસ્તો નથી? વાસ્તવમાં એવું નથી, આવી સ્થિતિમાં એક સંભવિત રસ્તો છે. એક વાહન જે માણસો વિના પાણીમાં ઊંડે સુધી જાય છે અને દૂરથી સંચાલિત થાય છે. યુએસ નેવી પાસે એક વાહન છે જે રિમોટથી ઓપરેટ થાય છે. પરંતુ તેનો ઉપયોગ સમુદ્ર તટમાં પડેલો માલ કાઢવા માટે જ કરવામાં આવ્યો છે. દક્ષિણ ચીન સાગરમાં લગભગ 12,400 ફૂટ પર સ્થિત ક્રેશ થયેલા F-35 જોઈન્ટ સ્ટ્રાઈક ફાઈટરને બહાર કાઢવા માટે 2022ની શરૂઆતમાં તેનો ઉપયોગ કરવામાં આવ્યો હતો. CURV-21 નામના આ વાહનની મદદથી 20,000 ફૂટની ઉંડાઈ સુધી પહોંચી શકાય છે.
અંતર પણ અવરોધ છે, સમય પણ ઓછો છે
નેવીના સૌથી ઊંડે ડાઇવિંગ રોબોટ અંદર જવાની શક્તિ ધરાવે છે, પરંતુ સ્થળ સુધી પહોંચવામાં પોતે મુશ્કેલીઓથી ભરપૂર છે. વાસ્તવમાં CURV-21 સ્થળથી લગભગ 370 માઈલ દૂર છે. અને જે વહાણ તેને લાવી શકે તેની ઝડપ 20 માઈલ પ્રતિ કલાકથી વધુ નથી.
અહેવાલો સૂચવે છે કે ટાઇટન તેના પાંચ ખલાસીઓને માત્ર 96 કલાક પાણીની નીચે જીવિત રાખી શકે છે. આ પછી, જો ટાઇટનની બેટરી સમાપ્ત થઈ જાય, તો હીટર ચાલી શકશે નહીં અને અંદરના લોકો હાયપોથર્મિયા (અત્યંત નીચું શરીરનું તાપમાન) નો ભોગ બની શકે છે.
